بیا ای دل از اینجا پر بگیریم ره کاشانه دیگر بگیریم بیا گمگشته دیرین خود را سراغ از لاله پرپر بگیریم زمین گویی غمی بنهفته داره سخن ها در دهان ناگفته داره ز هر چشمش هزاران چشمه جوشه که در دل صد شهید خفته داره