شب و علی(ع)

شب ز اسرار علی آگاه است دل شب محرم سرّالله است شب علی دید به نزدیکی دید گرچه او نیز به تاریکی دید قلعه بانی که به قصر افلاک سردهد ناله زندانی خاک دردمندی که چو لب بگشاید در و دیوار به زنهار آید کلماتی چو درّ آویزه ی گوش مسجد کوفه هنوزش مدهوش فجر تا سینه ی آفاق شکافت چشم بیدار علی خفته نیافت روزه داری که به مهر اسحار بشکند نان جوینش افطار ناشناسی که به تاریکی شب می برد شام یتیمان عرب تا نشد پردگی آن سّر جلی نشد افشا که علی بود و علی شهسواری که به برق شمشیر در دل شب بشکافد دل شیر عشق بازی که هم آغوش خطر خفت در خوابگه پیغمبر آن دم صبح قیامت تأثیر حلقه در شد از او دامن گیر دست در دامن مولا زد در که علی بگذر و از ما مگذر شال شه وا شد و دامن به گرو زینبش دست به دامن که مرو شال می بست و ندایی مبهم که کمربند شهادت محکم پیشوایی که زشوق دیدار می کند قاتل خود را بیدار ماه محراب عبودیت حق سر به محراب عبادت منشق شبروان مست ولای تو علی جان عالم به فدای تو علی     مرحوم شهریار

شعر طنزی که در دیدار با رهبر انقلاب خوانده شد

فارس: متن کامل شعر طنزی که از سوی سعید بیابانکی سروده شده و در دیدار فرهیختگان و شعرا با رهبر انقلاب خوانده شد، به شرح زیر است:

خاطره ای از سفر معنوی حج - ۴

 

پنجشنبه ۷/۲/۷۴ بعد از خواندن نماز مغرب و عشاء در ایوان بقیع نشستیم٬ ظرف یک ساعت و نیم در ایوان دیگر جایی برای نشستن نبود٬ خبر رسید که در صحن مطهر نیز جا برای نشستن سخت پیدا میشود٬ حدود ساعت ۹ بود که وسایل سیستم صوتی از قبیل بلندگو و سیم و میکروفن داخل پلاستیکهای مشکی بصورت مخفی از بین مردم عبور داده شد و سریعا بلندگوها نصب گردید و بعد از آن یک گروه حدودآ ۱۰ نفره از بانوان ایرانی که زیر چادرشان باندهای صوتی داشتند از کنار جایگاه عبور کردند و آنها را در جای خود گذاشتند و رفتند. بعد چند تن از برادران بعثه رهبری با ساکهایی که حمل میکردند آمدند و  وسایل فیلمبرداری را در جای خود قرار دادند.

نزدیک ترین راه...

دریافته هایی را که این بنده، از دوران ریاضت و خودسازی به دست آورده ام، مربوط به زمانی است که به مطالعه و تحقیق تفاسیر پرداخته بودم، شبی بین خواب و بیداری حضرت محمد(ص) را زیارت کردم. با خود گفتم که: شایسته است تا در کمالات و اخلاق وی دقیق شوم، هرچه تدبر من فزونتر می گشت، عظمت و نورانیت آن حضرت گسترده تر و روشنتر می نمود. از این روی، دریافتم که خلق و سرشت او، قرآن است، و باید در قرآن بیندیشم. هرچه دقت من در آیه ای بیشتر می شد، دریافت فزونتری از حقایق نصیبم می گردید. به گونه ای که یک باره حقایق بیکرانی به جانم سرازیر می شد و چنین موهبتی، درپی هر تدبر من در آیه ای پدید می آمد.

خاطره ای از سفر معنوی حج - ۳

دوشنبه چهارم اردیبهشت ۷۴ ساعت ۱۲ شب با آقای قلی پور به ایوان بقیع مشرف شدیم و تا ساعت ۵/۲ بامداد برنامه زیارت و مداحی بود که قریب به اتفاق زائرین ایرانی بودند٬ سپس به صحن مطهر حضرت رسول(ص) آمدیم و پشت درب منتظر ماندیم٬ به محض باز شدن درب مردم به داخل حرم دویدند

خاطره ای از خلبان شهید سرلشگربابایی

اوایل سال 1349 در کلاس آموزش زبان انگلیسی مرکز آموزشهای هوایی درس می خواندم و سمت ارشدی کلاس را داشتم؛ از آغاز تشکیل کلاس چند روزی می گذشت که دانشجوی تازه واردی به ما ملحق شد که بعدها فهمیدم نامش عباس بابایی است. مقررات کلاس در ارتش حکم می کرد، آن کس که درجه‌اش بالاتر است ارشد کلاس باشد. درجه من «هنرآموز» بود و درجه او «دانشجو» و از من بالاتر بود. لذا طبیعی بود که او باید به من اعتراض کند و دست کم از من فرمانبرداری نکند؛ ولی برخلاف انتظار همه، خیلی عادی، مثل دیگران آنچه را که من می گفتم انجام می داد. از وظایف ارشد، یکی این بود که باید هر روز در پایان درس «اتیکت» یکی از شاگردان را جهت نظافت کلاس می گرفت و به مسئول ساختمان می داد. آن روز نوبت بابایی بود.

یک کماندو، یک دهاتی، یک بیل

از سه راه پایگاه شهید نوژه داشتیم به سمت همدان می رفتیم که از دور دیدیم یک خودرو استیشن توقف کرده، یک نفر هم کنار آن ایستاده و چند نفر هم روی زمین خوابیده اند. 200 تا 300متری آن ها، ماشین مان را نگه داشتیم. 4نفر بودیم. دو نفر از یک طرف جاده و دو نفر دیگر از سمت دیگر جاده به سمت آن ها حرکت کردیم، وقتی به آنها نزدیک شدیم، دیدیم که تا 4 جنازه روی زمین افتاده و یکی هم سرپا هست. دیدم یکی از آن هایی که روی زمین افتاده بود، حرکت می کند. رفتم کنارش، دیدم به سختی مجروح شده پرسیدم: کی هستی؟ گفت:« من از خودتان هستم.» بعد هم افتاد و شهید شد.

قاتلم را شفاعت میکنم

شب آخری داشت یه چیزی می نوشت. نوشته اش هنوز مانده: «ای برادر عرب که به دنبال من می گردی تا گلوله ات را در سینه ام بنشانی، در روز قیامت من به دنبال تو خواهم گشت تا نزد خداوند تو را شفاعت کنم.»

خاطره ای از سفر معنوی حج ـ ۲

وقتی خبر رو در خونه گفتم همسرم خیلی خوشحال شد. منم خوشحال بودم ولی در عین حال نگرانی خاصی داشتم٬ این نگرانی برا این بود که فکر میکردم تو این سفر کی کمکم میکنه؟من که همراه ندارم چطور میتونم تو سفر به این بزرگی با سختیایی که از دیگران شنیده بودم کنار بیام؟

خاطره ای از سفر معنوی حج ـ ۱

اواخر سال ۷۳ از بنیاد جانبازان با من تماس گرفتن و گفتن که اسم تو در لیست اعزام به مکه مکرمه جهت حج تمتع قرار گرفته و بایستی برای ثبت نام مدارک لازمو به بنیاد بیاری. من که از خوشحالی سر از پا نمیشناختم، سریعا به دفتر منطقه رفتم و اونا معرفینامه ای به من دادن تا برای ثبت نام به قسمت حج و زیارت بنیاد برم. این کارو انجام دادم و مانع اصلی سر راهم قرار گرفت...