دست دادن با خانم کره ای(۱)

 نفر اول از سمت راست جناب آقای دقاقله است که البته این عکس حدودا هشت سال بعد از این خاطره و مربوط با بازیهای پارالمپیک پکن در سال گذشته میباشد و احمد آقا در آن موقع خیلی جوانتر از این عکس بود. 

   

چند سال پیش برای برگزاری مسابقات آسیایی بسکتبال با ویلچر به ژاپن رفته بودیم٬ جوانترین عضو تیم ایران احمد دقاقله بچه اهواز٬ فوق العاده فنی به لحاظ بازی بسکتبال و شیرین زبان که در کودکی در بمباران اهواز قطع نخاع شده است هم یکی از اعضاء تیم ایران بود.

  مرسوم است که بعد از هر بازی ورزشکاران هر تیم با اعضاء تیم مقابل از جمله مربی دست میدهند٬ در بازی با کره متوجه شدیم که مربی آنان یک خانم است٬من آخر بازی با کره تعویض شدم و چون چند دقیقه بیشتر تا پایان بازی نمانده بود از سالن بیرون آمدم٬ بازی تمام شد و بچه های تیم ایران مشغول بیرون آمدن از سالن بودند که من هم به آنها پیوستم تا به اتفاق سوار اتوبوس شویم و به هتل مراجعت کنیم٬ من با احمد با هم به سمت اتوبوس ویلچر میزدیم که متوجه شدیم نماینده فدراسیون و نماینده حراست که از اهالی گیلان بود و لهچه غلیظ شمالی داشت در گوشه ای با هم مشغول صحبت هستند ولی ما صدای آنها را نمی شنیدیم. احمد از من سؤال کرد که اونا چی میگن؟ یک لحظه به ذهنم خطور کرد که قدری اذیتش کنم. با یک لحن کنجکاوانه پرسیدم احمد تو با اون خانم کره ایه دست دادی؟ احمد هاج و واج گفت: خوب آره٬ اون دستش رو به طرف من دراز کرد و من خجالت کشیدم و گفتم بی ادبی میشه٬ ناخودآگاه دست دادم. گفتم به به ! پس بگو این آقایون دارن درگوشی پچ پچ میکنن. احمد با ناراحتی گفت مگه چی شده؟ من هم با خونسردی گفتم : هیچی دارن با هم صحبت میکنن که این مطلب را به فدراسیون گزارش کنن. احمد گفت: خوب چی میشه؟ گفتم هیچی! فوقش دیگه به تیم ملی دعوت نمیشی.  

_ ادامه دارد...

نظرات 1 + ارسال نظر
محمد مهدی شنبه 20 تیر‌ماه سال 1388 ساعت 09:21 ق.ظ http://sobhe14.blogfa.com

سلام به عزیز ورزشکار
در ابتدا سلامتی، شور و نشاط و موفقیت شما در همه ی عرصه ها از جمله ورزش را آرزو دارم. من نیز در دوران دبیرستان سخت ورزشی و از جمله فعال بسکتبال بودم. حال نیز هر از گاهی با دیدار دوستان جاناز و معلول هنگام تمرین و بازی یاد و خاطات گذشته را برای خود زنده می کنم. در ضمن اینکه علاقه به دو موضع اول سیاست و دوم ورزش باعث شده در همین دو مورد نیز تلنگری بزنم
دوم اینکه از ابراز لطف و عنایت شما صمیمانه سپاس و تشکر دارم. از لطف ویژه حضرتعالی نسبت به غلط غلوطای حقیر و لینک یکجانبه من سپاسگزارم.
سوم راستی حکم دست دادن با یه خانم در این شرایط و شرایطی مشابه چیست؟ البته من به شخصه در موارد اینچنینی و ضروری در عرف دیپلماتیک بی اشکال و برخی مواقع لازم می دانم. البته این امر مخلوط به موارد دیگری در جامعه و روابط مختلف نمی شود. که متاسفانه در ابراز نظر و اعتقادات خیلی در تنگنا قرار داریم و باید ملاحظه کنیم.
چهارم باز هم موفق و پیروز باشید.

سلام خدمت جناب سامع بزرگوار
عرض کنم که من تازه شروع کرده ام در فضای مجازی فعالیت کنم و ناشی هستم این را صادقانه میگویم و صادقانه تقاضای کمک از دوستان دارم. ضمنا اگر حمل بر خودستایی نباشد این حقیر حدود ۱۰سال عضو تیم ملی بسکتبال با ویلچر و حدود ۵ سال عضو تیم ملی تیراندازی با کمان بوده ام و بحمدالله دوستان ورزشی زیادی در استانهای مختلف کشور دارم و به وجود آنها و عزیزانی مثل حضرتعالی افتخار میکنم. در خصوص موضوع دست دادن با خانمها در خارج از کشور هم بایستی عرض کنم که این یک معضلی برای کسانی است که به زبان انگلیسی تسلط ندارند تا بتوانند سریع طرف مقابل را توجیه کنند و از طرفی در خصوص مشکل شرعی نیز این حقیر تخصص کافی ندارم و به طور خلاصه میدانم که حرام است اما در شرایط گوناگون چطور بایستی با این قضیه برخورد کرد که به آنها برنخورد هم جای تامل دارد. لیکن طرح این خاطره فقط به خاطر طنزی بود که اتفاق افتاد و قصد دفاع از آن را ندارم. امیدوارم که باز هم مرا راهنمایی بفرمایید. التماس دعا و خدا نگهدار

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد