بال و پری برای پرواز

بارالها، من خودم می دانم که چه کاره ام و چه معصیت هایی که مرتکب نشده ام. در آن حین از تو خجالت نکشیده ام، درحالی که اگر نزد بنده ای انجام می دادم، تا ابد سربلند نمی کردم؛ ولی با این همه گناه و معصیت، از رحمت بی کران تو ناامید نیستم. من بنده ای روسیاه بودم که تو مرا اکثر اوقات خوب جلوه دادی و در میان مردم آبرو بخشیدی. شکر می نمایم تو را در قبال این مهربانی. تو راه توبه و بازگشت را به روی بندگانت باز کردی و من هم با چشمی گریان و دلی پشیمان با گذاشتن پیشانی ام به خاک، اعلام ذلیلی می کنم. خدایا، من هرگز متکی به سلاح و نارنجک نیستم. تنها تو را یاور و مددکار می دانم و به آیه شریفه «و ما رمیت اذ رمیت و لکن الله رمی» از صمیم قلب اعتقاد دارم. فرصت خیلی کم است. چند ساعت دیگر حمله سرنوشت سازی آغاز خواهد شد. همه امید پرواز دارند و شهادت بال و پر است برای پرواز. خوشا به حال کسانی که میزانشان خدا و اولیای خداست.                                             شهید علیرضا هاشم پور