رایحه بهشتی

نام و نشانش را نمی دانم، اما این را می دانم که از تبار آسمانیان بود، چرا که به سوی آسمان پرگشود و چقدر پروازش زیبا و قشنگ بود. از قافله کربلای پنجی ها بود و تیر و ترکش هایی به رسم یادگار از این عملیات در آسمان تنش چون ستاره چیده شده بود. این ستاره ها که بال های پرواز او به آسمان شدند، بدن خاکیش را سخت می آزردند. از این رو، ناله می کرد و از درد به خود می پیچید، ولی دشمن به جای این که او و دیگر مجروحین را که همگی حال وخیمی داشتند به بیمارستان بفرستد، به همراه ما به زندان الرشید بغداد آورده بودند. جایی که از یک طرف هیچ گونه امکانات امدادی وجود نداشت و از طرف دیگر کمبود جا، عدم امکانات بهداشتی و تغذیه نامناسب، شرایط دشوار و اسف باری را به وجود آورده بود. ایشان با همه دردها و رنج ها و زخم های تنش، میهمان چنین شرایطی بود تا این که بعد از تحمل چند شبانه روز درد و رنج، سرانجام به آرزوی خود رسید و سلول های زندان الرشید، سکوی پرواز او شدند و آزادگان، شاهد این پرواز عاشقانه و در عین حال، غریبانه بودند. بعد از شهادتش، عراقی ها را صدا زده گفتیم: یک نفر از مجروحین عزیزمان به شهادت رسیده است آن ها با باز کردن در از چهار نفر خواستند تا او را بیرون ببرند. همین که جنازه به راه رو رسید، فضای راه رو، عطرآگین شد و مشاممان را نوازش داد. این بوی خوش از جسد مطهر این شهید متصاعد بود و اتفاقاً عراقی ها هم متوجه این رایحه دل انگیز شدند. شاید این خواست و اراده خداوند بود که این صحنه، حجتی بر حقانیت ما نزد دشمن باشد. سربازان بعثی اطراف را بو می کردند تا ببینند این بوی خوش و دل انگیز از کجا برخاسته است. در کمال ناباوری دیدند این رایحه بهشتی از جسد مطهر این شهید برخاسته است گویی باورش برای آنها دشوار بود و شاید هم باور کرده بودند، ولی نمی خواستند به روی خود بیاورند، لذا با کابل هایی که در دست داشتند این عزیزان را آماج ضربات قرار داده، می گفتند: شما خودتان به این جنازه عطر زده اید و مقصودتان این است که وانمود کنید کشته هایتان، شهید هستند و اهل بهشت. متأسفانه، بعثی ها اجازه استدلال و سخن گفتن به ما نمی دادند والا به آن ها می گفتیم: آخر شما اجازه نداده اید ما یک سر سوزن وسیله با خودمان بیاوریم و همه را در تفتیش های متعدد از ما گرفتید چه برسد به عطر و مشک. از آن گذشته، کمبود آب و بهداشت، تراکم جمعیت، گردو غبار جنگ و جراحات مجروحین، همه دست به دست هم داده و بویی متعفن را در فضا به وجود آورده است مگر مقدار کمی عطر در این فضای متعفن بروز می کند و اثری دارد؟
(روحانی آزاده: بهاءالدین انصاری)

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد