شعارها و تصاویری که صدا و سیما پخش نکرد !

شعارها و تابلو نوشته های پر بسامد دیروز  که سیمای جمهوری اسلامی ایران بجز یکی دو تا از آنها را نشان نداد : 

 

* آنان که مدعیند روزانه با امام کار می کردند بدانند که حضرتش فرمود : منافقین از کفار هم بدترند ! 

* آیید و ببینید علی تنها نیست ! 

* ابا الفضل علمدار ! موسوی رو تو وردار  

* ایران که باغ پسته بابات نیست - مملکت حسینی بی صاحاب نیست

* ای رهبر آزاده ! آماده ایم آماده

* این سند جنایت موسوی است / این سند خیانت موسوی است / عامل این جنایت ، اعدام باید گردد ( این شعارها را مردم در هنگامی که از پل کالج سرازیر می شدند و با ساختمان سوخته سه طبقه بانک صادرات مواجه می شدند سر می دادند. در هنگام بازگشت از راهپیمایی در بخش سوخته و سیاه دیوار ،  مردم نوشته بودند : مرگ بر هاشمی ).

* این همه لشکر آمده - به عشق رهبر آمده

 * پایان ِ تلخ ، بهتر از تلخی بی پایان است !    

* تاجر ورشکسته !  برگرد به باغ پسته (باغ لندن)

* توی عزا دست می زنه فائزه - سکوت هاشمی براش جایزه ؟ 

* حرمت شکن عاشورا - اعدام باید گردد

* حسین حسین شعار ماست - خمینی افتخار ماست

*  خاتمی دروغگو - توسعه سیاسی ات کو ؟

* دیدید هنوز عشق لشکر دارد / دیدید که این قافله رهبر دارد / ای مانده نهروانی عهد شکن / این ملک علی مالک اشتر دارد

* ریاست خبرگان - تعویض باید گردد

* سلم ٌ لمن سالمکم خامنه ای - حرب ٌ لمن حاربکم خامنه ای

* عایشه شتر سوار - فائزه فتنه سوار

* عمر سعد زمان - ننگت باد ، ننگت باد

* فرقه موسویه - اعدام باید گردد

* قاضی عاشورایی !  اعدام انقلابی

* قسم به جان ِ مادرت فاطمه - فدای امر تو شویم ما همه

* کروبی بی سواد - عامل دست موساد 

* لبیک یا خامنه ای - لبیک یا حسین است

* لعن علی عدوک خمینی - هاشمی و خاتمی و خوئینی

* لعن علی عدوک یا حسین - خاتمی و کروبی و میرحسین

* ما یوسف خود نمی فروشیم - تو سیم ِ سیاه خود نگهدار

* مجمع تشخیص ما ، ریاستش لال شده - دختر فتنه سازَش ، چون خر دجال شده    

* محرم ماه خونه - هاشمی سرنگونه

* مردم هشیار باشید : فتنه بعدی "حَکَمیت"!

* مرگ بر بی بی سی

* مرگ بر مزدور ماهواره ای

* مزدور آمریکایی ! ما اومدیم . کجایی ؟!

* مجمع بی خاصیت ! خجالت خجالت

* مزدورا  کوشن ؟ تو سوراخ موشن ! / سوسولا کوشن ؟ تو سوراخ موشن ! / سبزا کوشن ؟ تو سوراخ موشن !

* موسوی قبل از اینکه در مقابل مردم ایران  بایستد ، در مقابل خدا  ایستاد . زیرا اسلام خواست خداست و ولایت ، بخش اصلی اسلام است .  

* میر حسین میر حسین !  جواب تو با حسین

* هاشمی ! سکوت چرا ؟

* هاشمی قاضی شارحه - خط نفاقش واضحه

* هر جا که اغتشاشه - فائزه رد پاشه  

* یا سَنَدَ مَن لا سَنَد لَه ( در کنار عکس مهدی کروبی).

* یک یاحسین / تا میر حسین / بره پیش ِ / صدّام حسین

تکمله به درخواست زهرا کوچولوی من  که می گوید این شعار را می داده اما آن را ننوشتی :

ما اهل کوفه نیستیم - رو به روتون می ایستیم !

***

پانوشت اول : این شعارها را به ترتیب الفبا تنظیم کرده  و صرفاً برای ثبت در تاریخ و عبرت آیندگان از سرنوشت برخی در اینجا آورده ام .

پانوشت دوم : راهپیمایی امروز علاوه بر اینکه در کل تاریخ تهران بی سابقه بود ، در تاریخ اکثر شهرها و مناطق کشور بخصوص در شهر قم نیز بی نظیر بود و این در حالی بود که درست روز قبلش نیز مردم کاملا خودجوش و بدون اعلام قبلی در تمام ایران به خیابانها ریخته بودند که حماسه روز قبل هم دست کمی از امروز نداشت ؛ گویی عیناً  دو روز تاسوعا و عاشورای سال 57 را تکرار کردند.

پانوشت سوم : یکی از بچه های وطن امروز می گفت : مردم در راهپیمایی امروز ، انگار چند واحد درس "جمل شناسی" پاس کرده بودند!

پانوشت چهارم : بعد از راهپیمایی ،  آقای "صفار هرندی" را دیدیم . با حیرت می گفت : از اول انقلاب تاکنون این آرزو در دلمان مانده بود که آیا می شود یک بار دیگر راهپیمایی عظیم مردم تهران در تاسوعا و عاشورای سال 57 تکرار شود . تظاهرات امروز به آن راهپیمایی پهلو می زد .

گفتم : اما در راهپیمایی تاسوعا و عاشورای سال 57 ، ما راه می رفتیم و گاهی با شتاب ، اما امروز من مسیر میدان فردوسی تا چند متر مانده به پمپ بنزین فرصت را یک ساعت و 45 دقیقه طی کردم ! و تمام تلاشهای من برای اینکه حداقل به خود چهارراه فرصت برسم بی نتیجه ماند  ! و از آن تأسفبارتر اینکه خیل عظیم مردم ، امکان برگشت را هم از من سلب کرده بود !

دوست دیگری گفت : تفاوت دیگر این راهپیمایی با تاسوعا و عاشورای سال 57 ، این بود که در آن سال مردم فقط در مسیر خیابان انقلاب راهپیمایی کردند اما امروز عظمت جمعیت به حدی بود که از یکسو خیابانهای بلوار کشاورز و کریمخان تا میدان هفتم تیر و از سوی دیگر تا خیابانهای نواب و کارگر تا میدان قزوین و نیز خیابانهای منتهی به انقلاب را نیز در بر می گرفت .

آقای صفار هرندی تأیید کرد .

پانوشت پنجم : آخر شب هم این پیامک از دوستی عزیز برایم ارسال شد :

امروز تهران ،

راهپیمایی نبود !

تظاهرات هم نبود !

فقط شاید "قیام" بتواند بار این حماسه مردمی را به دوش کشد ؛

قیام برای یاری مولا ؛

قیام علیه منافقان کهنه کار و گردن کلفت !

پانوشت ششم : اگر هاشمی رفسنجانی حتی در آخرین دقایق پیش از این راهپیمایی ، موضع کوچکی علیه فتنه روز عاشورا و محاربۀ آشکار با نظام اسلامی و اصل ولایت فقیه می گرفت و انا شریک ِ مختصری می گفت ، شاید می توانست خود را در حالت احیا نگه دارد . اما افسوس که او با آغاز این راهییمایی تاریخی ، به پایان حیات سیاسی خود رسید ؛ کسی که ماهها ، برای بالاتر از مجمع تشخیص و مجلس خبرگان تلاش کرده بود ، اکنون با این حضور مردم و با این شعارها ، حتی آینده ای برای ریاست مجلس خبرگان هم ندارد و البته دیگر مهم هم نیست که در مجمع تشخیص و مجلس خبرگان باشد یا نباشد ، او برای همیشه  مُهر ِ "پایان" خورد .

پانوشت هفتم : یک نکته مهم و کمتر توجه شده در این راهپیمایی این بود که بر خلاف تصاویر پر شمار امام خمینی و رهبر عزیز انقلاب آیت الله خامنه ای ، تصاویر رئیس جمهور احمدی نژاد در دستهای مردم مشاهده نمی شد  ( خود ِ دکتر هم ظاهراً در راهپیمایی حضور نداشت و اخبار هم چیزی در این باره نگفت ) . همسرم هم گفت : اگر دقت کنی بر خلاف راهپیماییهای مشابه ، پرچمهای جمهوری اسلامی هم بسیار کم تعداد بود . معنی این نکات این است که :

مردم در راهپیمایی عظیم و تاریخی عصر روز چهارشنبه نهم دی ماه 1388 خورشیدی ، فقط و فقط به عشق  امام حسین "ع" و ولایت فقیه به میدان آمده بودند و بس !

                                                                         «برگرفته از وبلاگ آب و آتش»